Nato Vaçnadze

Nato Vaçnadze
ნატო ვაჩნაძე
Nato Vaçnadze; ნატო ვაჩნაძე
	2018'de Vaçnadze.
Doğum	Nato Andronikaşvili; 14 Haziran 1904; Varşova, Polonya
Ölüm	14 Haziran 1953 (49 yaşında)
Meslek	Oyuncu
Etkin yıllar	1923–1952
Evlilik	Merab Vaçnadze; Nikoloz Şengelaia; Anatoli Kaçarava

Natalia "Nato" Vaçnadze (Gürcüce: ნატო ვაჩნაძე) ya da Natalia Andronikaşvili (Gürcüce: ნატო ანდრონიკაშვილი)^[a] (14 Haziran 1904; Varşova - 14 Haziran 1953) Gürcü sinema oyuncusuydu. Kariyerine sessiz film döneminde başladı; genellikle masum ve tutkulu bir genç kadın olan Ingénue karakterini canlandırdı. 1953 yılında uçak kazasında ölene kadar oyunculuğa devam etti. Sovyetler Birliği'nin ilk film yıldızlarından biri olan Vaçnadze, Gürcistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti halk sanatçısı unvanı ve Stalin Ödülü de dâhil olmak üzere çok sayıda ödül aldı.

Hayatı ve kariyeri

Nato Vaçnadze, Andronikaşvili ailesinden Rus İmparatorluğu'nda görev yapan Gürcü bir baba George Andronikov ve Polonyalı bir anne Yekaterina Slivitskaya'nın kızı olarak Varşova'da doğdu. Rus ordusunda subay olan babası, 1912'de bir grup Çeçen haydutla (abrek) çıkan çatışmada öldürüldü. Soyadını ilk evliliğinden, oğlu olan ve geleceğin mimarı Tengiz Vaçnadze (d. 1926) olan Merab Vaçnadze ile aldı. İkinci evliliği, yönetmen Giorgi Şengelaya ve Eldar Şengelaya olmak üzere iki oğlu olduğu film yönetmeni Nikoloz Şengelaia ile oldu.^[1] Üçüncü evliliği Sovyet donanma kaptanı Anatoli Kaçarava (1910–1982) ile oldu. Nato Vaçnadze'nin küçük kız kardeşi Kira (1908–1960) da oyuncu oldu ve yazar Boris Pilnyak ile evlendi.

Film için keşfinin birkaç versiyonu olmasına rağmen, en popüler ve en olası olanı, film yönetmeni Shakro Berişvili'nin fotoğraflarını Tiflis'teki bir fotoğraf stüdyosunda fark etmesidir. Onu Kaheti'de bulmayı başardı ve ilk filmi olan 1923 macera filmi Arsen the Bandit'te oynamaya ikna etti.^[2] Nunu'nun 1923 yapımı Patricide filmindeki rolü ve 1924 yapımı Three Lives filmindeki Esma rolü, onu sadece Gürcistan Birliği Cumhuriyeti'nde değil, tüm Sovyetler Birliği'nde tanınmasına neden oldu. Bu filmlerde onun beyaz perdedeki karakteri, masum ve tutkulu bir genç kadın olan Ingénue karakteriydi. Tiyatro ve film yönetmeni kote Marjanişvili, Ethel Voyniç ve Stefan Zweig'in romanlarından uyarlanan deneysel filmlerde Gadfly ve Amok'ta Vaçnadze'ye iki zorlu rol verdi. Şimdiye kadar sadece bir ulusal değil, aynı zamanda uluslararası bir yıldız olan, Leo Tolstoy'un The Living Corpse oyunundan uyarlanan Alman-Sovyet filmi The Living Corpse'da çingene kadın Masha'yı canlandırdı.^[1]

Vaçnadze genç Sovyetler Birliği'nin ilk film yıldızlarından biri olan erkek meslektaşı İgor İlyinski ile birlikte ve bazen Rus İmparatorluğu'nun ilk film yıldızı Vera Holodnaya ile birlikte Sovyet Vera Holodnaya olarak adlandırıldı. Yıldızlığının göstergeleri, adının film reklamlarında görülmesi ve yaklaşık 100.000 kopya hâlinde basılmış iki kısa biyografinin yayımlanmasıdır. Ekrandaki karakteri diğer oyuncuların ekran karakterlerinden farklıydı. 1920'lerde çoğu Sovyet oyuncu, ya geleneksel ya da proleter bir kadın kahraman rolünü oynamaya mahkûm edildi. Vaçnadze ise tam tersine, özel hayatları olan göz alıcı kadınları canlandırdı - muhtemelen egzotik Gürcü kökenli olması, ekranda ona bir Rus oyuncu sahip olabileceğinden daha fazla özgürlük sağladı. Sovyet sineması için alışılmadık olan filmlerinin çoğu, büyük bir tutku ve duyguyla oynadığı buharlı melodramlardı. Yevgenia Ginzburg, anılarında onu "güvercin gibi bir kahraman" ve "ebedî bir kurban" olarak tanımladı.^[3] Yazar Viktor Şklovski, Vaçnadze hakkında "Amerikan tipi bir sanatçı olarak nitelendirdi; onun değeri etnografik tipinin saflığında yatıyor" dedi.^[4]

Ses filminin ortaya çıkmasıyla Vaçnadze, bir mola vermeye karar verdi. Grigori Kozintsev'in tavsiyesi üzerine Esfir Shub'da yönetmen yardımcısı olarak çalıştığı Moskova'ya gitti.^[5] Daha sonra Gürcistan'a döndü ve kariyerine 1934 yapımı The Last Crusaders ve Miheil Çiaureli'nin The Last Masquerade gibi eski Gürcü sesli filmlerinden bazılarında yeniden başladı. Sessiz film Giuli ve Altın Vadi de dâhil olmak üzere ikinci kocası Nikoloz Şengelaia'nın filmlerinde oynadı. Son filmi Davit Rondeli'nin yönettiği 1952 yapımı Zirvelerin Fatihleri filmiydi.^[1]

Gürcü ve Sovyet sinemasının ilk yıldızı olarak, her ikisi de Gürcistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti halk sanatçısı seçildi ve 1941'de Stalin Ödülü'nü kazandı. Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti'nin onursal sanatçısı seçildi ve Kızıl Bayrak İşçi Partisi'nden üç madalya aldı. 1943'te Sovyetler Birliği Komünist Partisi'ne üye oldu. Vaçnadze 1953'te bir uçak kazasında öldü.^[6] Ölümünden kısa bir süre önce şair ve yazar Boris Pasternak kır evini ziyareti sırasında onu yâd etti. NATO, Vaçnadze hakkında "Güzelliğiniz [içimizde] önünüzde diz çökme arzusu uyandırıyor!" dedi.^[7]

Ölümünden sonra birkaç onursal ödül aldı. Tiflis'te bir cadde ve Georgian Shipping Company'nin bir petrol tankerine 1985'ten 1995'e kadar onun adı verildi.^[8] Gürcü film ödülü, onuruna Nato olarak adlandırıldı.^[9] 1981'de Nato Vaçnadze Evi Müzesi, Kaheti, Gurjaani'deki aile mülküne açıldı.^[10]

Filmografi

Yıl	İngilizce Başlık	Gürcüce Başlık	Rusça Başlık	Rolü	Yönetmen
1923	Arsen the Bandit	არსენა ყაჩაღი	Разбойник Арсен	Neno	Vladimir Barsky
1923	Patricide	მამის მკვლელი	У позорного столба	Nunu	Hamo Beknazarian
1924	Three Lives	სამი სიცოცხლე	Три жизни	Esma	Ivan Perestiani
1925	The Case of Tariel Mklavadze	ტარიელ მკლავაძის მკვლელობის საქმე	Герой нашего времени	Despine	Ivan Perestiani
	Who is the Guilty?	ვინ არის დამნაშავე?	Наездник из Вайлд Вест	Pati	Alexandre Tsutsunava
	Horrors of the Past 2	ათასის ფასად	-	-	Vladimir Barsky
1926	The Gadfly	კრაზანა	Овод	Jema	Kote Marjanişvili
1926	Natela	ნათელა	Натела	Natela	Hamo Beknazarian
1927	Amok	ამოკი	Амок, закон и долг	Woman	Kote Marjanişvili
1927	Giuli	გიული	Гиули	Guili	Nikoloz Şengelaia
1928	The Living Corpse	-	Живой труп	Masha	Fedor Otsep
1930	Suburban Quarters	-	Кварталы предместья	Dora	Grigori Gritscher - Tcherikover
1931	Iron Brigade	-	Железная бригада	Masha	Dmitri Vasilyev
1934	The Last Crusaders	უკანასკნელი ჯვაროსნები	Последние крестоносцы	Tsitsya	Siko Dolidze
1934	The Last Masquerade	უკანასკნელი მასკარადი	Последний маскарад	Tamari	Mikheil Chiaureli
1937	The Golden Valley	ნარინჯის ველი	Золотистая долина	Nani	Nikoloz Şengelaia
1937	Arsena	არსენა	Арсен	Neno	Mikheil Chiaureli
1939	Girl from Khidobani	ქალიშვილი ხიდობნიდან	Девушка из Хидобани	Gviristine	Diomide Antadze
1940	Motherland	სამშობლო	Родина	Natela	Diomide Antadze ve Nikoloz Şengelaia
1941	Qadjana	ქაჯანა	Каджана	Marta	Konstantine Pipinaşvili
1943	He will come back	ის კიდევ დაბრუნდება	Он еще вернется	Manana	Diomide Antadze ve Nikoloz Şengelaia
1947	A Cradle for Akaki	აკაკის აკვანი	Колыбель поэта	Mano	Konstantine Pipinaşvili
1948	Keto and Kote	ქეთო და კოტე	Кето и Котэ	Dancing in the last scene	Vakhtang Tabliaşvili ve Shalva Gedevanişvili
1952	Conquerors of the Peaks	მწვერვალთა დამპყრობნი	Покорители вершин	Elisabed Lomidze	Davit Rondeli

Notlar

^ Rus kaynaklarda Natalia G. Andronikashvili olarak geçmektedir (Rusça: Наталья Георгиевна Андроникашвили).^[1]

Kaynakça

^ ^a ^b ^c ^d Historical Dictionary of Russian and Soviet Cinema. Scarecrow Press. Kasım 2008. ss. 724-725. ISBN 978-0-8108-6072-8.
^ Gvaladze (2005). "Who Discovered Nato Vachnadze?". 12. Tbilisi, Georgia: National Parliamentary Library of Georgia. ISSN 1512-0619.
^ "Images and Stars". Movies for the Masses: Popular Cinema and Soviet Society in the 1920s. Cambridge University Press. Kasım 1993. ss. 90-104. ISBN 978-0-521-46632-5.
^ The Film factory: Russian and Soviet cinema in documents 1896–1939. Taylor & Francis. Ocak 1988. ss. 237-239. ISBN 978-0-7100-9628-9.
^ Gvaladze (2006). "Nato Vachnadze's Cooperation With Esther Shubb". 15. Tbilisi, Georgia: National Parliamentary Library of Georgia. ISSN 1512-0619.
^ "Vachnadze, Nato". Dictionary of the Georgian National Biography. 13 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2009.
^ Georgian newspaper reader. Dunwoody Press. Ekim 1995. s. 141. ISBN 978-1-881265-19-1.
^ Die Schiffe in Hamburg und auf der Elbe: Shipspotting (Almanca). Murmann Verlag. Mayıs 2006. s. 19. ISBN 978-3-938017-58-6.
^ Georgia: The Bradt Travel Guide. Bradt Travel Guides. Temmuz 2007. s. 44. ISBN 978-1-84162-190-6.
^ "Nato Vachnadze House Museum" (Gürcüce). Georgian Museums Association. 21 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2009.

Dış bağlantılar

IMDb'de Nato Vaçnadze

[2] Rus kaynaklarda Natalia G. Andronikashvili olarak geçmektedir (Rusça: Наталья Георгиевна Андроникашвили).^[1]

[rollberg-1] Historical Dictionary of Russian and Soviet Cinema. Scarecrow Press. Kasım 2008. ss. 724-725. ISBN 978-0-8108-6072-8.

[3] Gvaladze (2005). "Who Discovered Nato Vachnadze?". 12. Tbilisi, Georgia: National Parliamentary Library of Georgia. ISSN 1512-0619.

[youngblood-4] "Images and Stars". Movies for the Masses: Popular Cinema and Soviet Society in the 1920s. Cambridge University Press. Kasım 1993. ss. 90-104. ISBN 978-0-521-46632-5.

[5] The Film factory: Russian and Soviet cinema in documents 1896–1939. Taylor & Francis. Ocak 1988. ss. 237-239. ISBN 978-0-7100-9628-9.

[6] Gvaladze (2006). "Nato Vachnadze's Cooperation With Esther Shubb". 15. Tbilisi, Georgia: National Parliamentary Library of Georgia. ISSN 1512-0619.

[7] "Vachnadze, Nato". Dictionary of the Georgian National Biography. 13 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2009.

[8] Georgian newspaper reader. Dunwoody Press. Ekim 1995. s. 141. ISBN 978-1-881265-19-1.

[9] Die Schiffe in Hamburg und auf der Elbe: Shipspotting (Almanca). Murmann Verlag. Mayıs 2006. s. 19. ISBN 978-3-938017-58-6.

[10] Georgia: The Bradt Travel Guide. Bradt Travel Guides. Temmuz 2007. s. 44. ISBN 978-1-84162-190-6.

[11] "Nato Vachnadze House Museum" (Gürcüce). Georgian Museums Association. 21 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2009.

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]